Kariera bez granic

Czy spotkałaś się już z takim określeniem? Z czym Ci się ono kojarzy? Może pojawia się myśl, że to tylko dla wybranych, że tylko nieliczni mogą wszystko? Rozwiewamy pesymistyczne myśli. Kariera bez granic to nic innego jak nazwa modelu ścieżki kariery zawodowej, która od kilkunastu lat systematycznie i skutecznie wypiera model tradycyjny.

Kiedyś piastowanie prawie dożywotnio stanowiska w jednej organizacji było czymś naturalnym, a dziś staje się mało realnym. Globalne problemy, szybki rozwój technologii, wymuszają podejmowanie działań związanych z pracą w zespołach wielozadaniowych złożonych z ludzi patrzących na problem z różnych perspektyw. To właśnie spojrzenie na zatrudnienie w kontekście interdyscyplinarności i pracy zespołowej przekłada się na zmianę podejścia do planowania ścieżki zawodowej. Na przykładzie zawodów przyszłości można zaobserwować, że ścisłe wyspecjalizowanie się w jednej dziedzinie zaczyna wypierać konieczność zdobycia umiejętności na pograniczu różnych dziedzin. Kończy się era tradycyjnych karier i jednego zawodu.

 

 

W tradycyjnym modelu to właśnie organizacja, w której jednostka spełnia odgórnie zdefiniowane wymogi, wyznacza ścieżkę kariery zawodowej i zasady jej realizowania. Taki model powoduje, że tożsamość pracownika określa relacja pełnego podporządkowania się pracodawcy. Współpraca bazuje na wymianie – lojalność wobec organizacji i zaangażowanie w realizację jej interesów na bezpieczeństwo zatrudnienia kojarzone z pracą na czas nieokreślony i szansą awansu na kolejne szczeble struktury tej organizacji. Zwłaszcza ten pierwszy czynnik – umowa na czas nieokreślony – był niezwykle znaczący i kuszący dla pracownika, ponieważ niejednokrotnie otwierał mu drogę do własnego M, umożliwiając otrzymanie kredytu.

Od kilkunastu lat model tradycyjny jest systematycznie i skutecznie wypierany przez model kariery bez granic. Tutaj jednostka indywidualnie zarządza karierą, a nie organizacja. Terminem tym po raz pierwszy posłużył się M.B. Arthur, który wskazał na istotę mobilności pracowniczej:

1. fizycznej – związanej z przekraczaniem granic przedsiębiorstwa, zmianą pracy, różnymi formami zatrudnienia, swobodnym poruszaniem się po lokalnym i globalnym rynku pracy,

2. intelektualnej i psychologicznej – związanej z przekraczaniem specjalizacji i branż, różnorodnością kwalifikacji i kompetencji, eliminowaniem organizacyjnych przekonań czy nastawień, tworzeniem sieci kontaktów.

Ten nowy typ kariery wynikał przede wszystkim ze znacznej elastyczności jednostki i nowych form organizacji pracy, wśród których można wymienić telepracę, outsourcing, samozatrudnienie. Współczesne organizacje coraz częściej proponują jednostce miejsce w strukturze, które nie wiąże się ze stałym zakresem funkcji i obowiązków. W tym modelu jednostka jest jednocześnie reżyserem i aktorem swojej kariery.

 

 

W obecnych czasach, kiedy jedyną pewną stałą jest zmiana, umiejętności konstruowania swojej ścieżki zawodowej wg modelu kariery bez granic, są bardzo pożądane. Problemy globalne, z którymi mierzą się obecne i przyszłe pokolenia, rozwój technologii, tworzenie nowych zawodów, wymusza na jednostce stałe podnoszenie kwalifikacji, ale też rozwijanie i ciągłe kształtowanie takich kompetencji jak: rozwiązywanie złożonych problemów, krytyczne myślenie, współpraca w zespołach wielopokoleniowych, negocjowanie i nastawienie na świadczenie usług.

Coraz trudniejsze do przewidzenia zmiany powodują, że nieustannie jesteśmy zmuszani do korygowania swoich planów, co wymaga rozwoju również takich umiejętności jak elastyczność, kreatywność, zdolności adaptacyjne i odwaga w próbowaniu nowych rozwiązań. Samo wyznaczenie celu i podążanie za nim bardzo pomaga w osiągnięciu sukcesu, ale w obliczu obecnych zmian, już go nie gwarantuje. Dr Joanna Jeśmian w wywiadzie dla portalu obserwatorfinansowy.pl zaznacza, że wartością na rynku pracy coraz częściej nie jest to co wiem, ale to co umiem, czego dokonałem i co potrafię wykonać w oparciu o zdobytą wiedzę i przy wykorzystaniu swoich mocnych stron. Takie podejście pracodawców wymusza na pracownikach inne spojrzenie na konstruowanie kariery zawodowej. Musi ona być przemyślana, eliminująca przypadkowe działania, które niosą zagrożenie dryfowania po rynku pracy, określająca cele, ale nie przywiązująca się ściśle do swoich wyborów tylko nastawiona na ich modyfikowanie. Niezwykle istotnymi czynnikami przy takim spojrzeniu na konstruowanie kariery zawodowej jest samopoznanie. Jeżeli nie znamy swoich wartości i potrzeb, talentów, kompetencji, jeżeli nie posiadamy swojej misji pracy to wybory, których dokonujemy są dalekie od tego co wiążę się z pasją i satysfakcją zawodową. Takie wybory w dłuższej perspektywie zaczynają generować stres, lęk i niezadowolenie, które przekłada się zarówno na życie zawodowe, jak i osobiste.

 

 

Chciałybyśmy Cię teraz zachęcić do wykonania ćwiczenia, do którego już tradycyjnie będą potrzebne:

• kartki papieru i długopis,
• „kawałek podłogi” urządzony w ciszę, święty spokój i czas,
• szczerość, wyrozumiałość i łagodność wobec siebie.

A teraz przypomnij sobie jakie zawody dotychczas wykonywałaś, jakie stanowiska zajmowałaś, jakie staże odbyłaś. Następnie przy każdym z nich wypisz:

• kompetencje, predyspozycje i umiejętności z jakimi wiązało się wykonywanie Twoich codziennych obowiązków,
• jakie działania realizowałaś,
• jakie sukcesy odniosłaś.

Jaki cel ma to ćwiczenie? Najważniejszy to docenienie siebie ? Ponadto ukazanie, że podczas rozmów kwalifikacyjnych właśnie w taki sposób warto opowiadać o swoim doświadczeniu – przez pryzmat tego co dokonaliśmy, co jest naszą mocną stroną, co możemy zaoferować, wnieść do zespołu.

Kariera bez granic coraz częściej nie jest kwestią indywidualnego wyboru, ale staje się modelem wymaganym na rynku pracy. Bardzo przemawia do nas jego definicja zawarta na portalu jobtime.pl: „Realizowanie kariery bez granic to ciągła harmonizacja swojego życia, ciągłe urzeczywistnianie siebie, swoich pragnień, to ciągłe wykorzystywanie swojej wiedzy, ciągłe dzielenie się nią, rozwijanie zdolności, umiejętności. Kariera bez granic to inwestowanie w siebie przez całe życie, to nie kończące uczenie się”.

Kochana i tego Ci życzymy – spojrzenia na swoją ścieżkę zawodową nie jak na pasmo trudności do pokonania, ale jak na przygodę, która trwając całe życie wciąż może zaskakiwać i być źródłem radości i satysfakcji.

Jeśli potrzebujesz wsparcia w tej kwestii, zapraszamy do kliknięcia w link poniżej 🙂 :

 

https://rozwinskrzydla.edu.pl/doradztwo-zawodowe/

 

Dziękujemy za Twój czas. Mamy nadzieję, że był wartościowy 🙂 , dlatego uprzejmie prosimy o:

• zostawienie swojego komentarza, łapki, abyśmy wiedziały, że nie piszemy „do szuflady”, że będziesz chciała do nas wpadać, że to co proponujemy jest Tobie również bliskie,
• odwiedzenie nas na Instagramie i Facebooku, aby poznawać nas i naszą pracę jeszcze bliżej,
• podanie dalej, aby inne osoby dowiedziały się o tym, co Ciebie poruszyło, zastanowiło, zaskoczyło czy wzbogaciło i również miały szansę z tego skorzystać.

Z uściskami i życzeniami cudownego dnia,

 

Anna Kaczmarska

inżynier materiałowy, doradca zawodowy, współautorka dwóch książek, właścicielka firmy Rozwiń skrzydła
Życiowe motto: “Może się zdarzyć, że urodziłaś się bez skrzydeł, ale najważniejsze, żebyś nie przeszkadzała im wyrosnąć” Coco Chanel

 

 

 

 

 

Agnieszka Rocławska-Majewska

pedagog społeczny, doradca zawodowy, współautorka dwóch książek dotyczących rozwoju duchowego i osobistego
Życiowe motto: “Zbyt wielu ludzi przecenia to, kim nie jest i nie docenia tego, kim jest” Malcolm S. Forbes

w ramach projektu Inspiracja jest kobietą! ?